Nûnerên partiyên siyasî û rêxistinên civaka sivîl ên li Mûşê xwest ji bo “Mafê hêviyê” di qanûnan de sererastkirin bên kirin û banga cîbicîkirina biryara DMME’yê ya têkildarî Abdullah Ocalan kirin.
Şaxa OHD’a Rihayê, diyar kir ku tehliyeyên girtiyên li Tokat û Osmaniyeyê bi biryarên Lijneya Îdare û Çavdêriyê tên astengkirin û girtiyên nexweş ji mafê tedawiyê bêpar tên hiştin.
BTK’ê ji bo nûçeya me ya bi sernavê “Qeyûmi ji bo keştiya xwe ji qaseya şaredariyê 586 hezar TL xerc kir” biryara astengkirinê da.
Komîsyona Hevgirtina Neteweyî, Xwişk-Biratî û Demokrasiyê dê di civînên xwe yên 10 û 11’emîn de ku dê di 17-18’ê Îlonê de bên lidarxistin, li akademîsyen, komele û weqfan guhdarî bike.
Xkê Amedê diyar kir ku di pêvajoya heyî de tu gavek ji dewletê nedîtine. Amediyan, banga jidilbûnê li dewletê kirin û xwestin komîsyona li Meclisê li Rêberê Gelê Kurd Abdullah Ocalan guhdarî bike.
Li Amed, Wan û Mêrsînê dê bi boneya “Mafê hêviyê” meşên girseyî bên lidarxistin. Banga tevlibûna meşan hate kirin.
Di danişîna doza Hasan û Meryem Kamiş ku ji ber nasnameya Kurd Delal Hazar Gencer li pêş çavên zarokên wê qetil kiribûn de tê payin ku mutalaa were pêşkeşkirin.
Gelek jinên li seranserî cîhanê navdar ji bo cîbicîkirina “Mafê hêviyê” yê Abdullah Ocalan ji Konseya Ewropayê re name şandin. Di nameyê de daxwaza berdana Abdullah Ocalan hate kirin.
Faîk Ozgur Erol hevdîtina dawî ya li Îmraliyê vegot û diyar kir ku ji bo serkeftina pêvajoyê divê derbasî qonaxa duyemîn bibe. Erol, got: “Ji bo entegrasyona demokratîk jî hewcehî bi yasayên serdema navberê heye.”
Berdevka Komîsyona Girtîgehan a Şaxa ÎHD’a Îzmîrê Nazli Turanê diyar kir ku li girtîgehên bi ewlekariya bilind, tîpên S û R’yê îzoloasyon û tecrîdeke giran heye û xwest civak li dijî vê rewşê dengê xwe xurtir derxîne.
Rojnameya Xwebûne di hejmara xwe ya nû de bi manşeta “Mafê hêviyê gerdûnî ye” derket.
Parêzerên Buroya Hiqûqê ya Asrinê ji bo hevdîtina bi Rêberê Gelê Kurd Abdullah Ocalan re ber bi Îmraliyê ve bi rê ketin.
Li gundê Newalê yê navçeya Qûbînê li dijî wesayîtekê êrişa çekdarî hat kirin. Di êrişê de dayik, bav û 2 zarokên wan hatin qetilkirin.
Mûrat Arslan ku li Girtîgeha Hejmar 1 a Dumluyê ya Erziromê dihat ragirtin û 30 salan di girtîgehê de ma, hate berdan. Arslan, got: “Niha ji hêla fîzîkî ve azad im lêbelê heta hevalên me û Rêbertî azad nebin dê ev têkoşîn neqede.”