WAN - Kürtçenin önünden tüm engellerin kaldırılmasını isteyen gençler, anadilde eğitim taleplerinin olduğunu vurguladı.  

 

Kürtçenin resmi ve eğitim dili olması için başlatılan eylem ve etkinlikler devam ediyor. Kürtçenin geliştirilmesi yönünde çalışma yürüten dernek ve kurumlar, 15 Mayıs Kürt Dil Bayramı dolayısıyla Haziran ayı başına kadar çeşitli eylem ve etkinlikler düzenleyecek. Wan'daki gençler, Kürtçeye dair talepleri değerlendirdi. 

 

KÜRÇEYE DAİR TALEPLER 

 

Kürtçenin resmi dil olması gerektiğini vurgulayan genç esnaflardan Birhat Soydan, "Hastane, okul ve diğer kurumlarda bu dilin resmi olması gerekiyor. Kürtçenin yaygınlaştırılması gerektiğini düşünüyorum. Ben de Kürt'üm ve asimile olmak beni üzüyor. Eğer bu ülke demokratik bir ülke olsaydı eğitimimizi kendi dilimizde alabilirdik" dedi. 

 

Kent merkezinde yöresel kıyafet satan gençlerden Zilan Bayık, Kürtçenin yasal bir statüsünün olmaması nedeniyle yok olma riskiyle karşı karşıya olduğuna işaret etti. Zilan Bayık, "Bazen denk geldiğim çocuklara Kürtçe nasıl olduklarını soruyorum, ama cevap veremiyorlar. Çocukların mutlaka Kürtçe öğrenmesi gerekiyor. Kürtçenin eğitim dili olmaması büyük kayıplara neden oluyor. Özümüzü kaybediyoruz ve bu bizi çok kötü etkiliyor. Mesela restoranlarda bile Kürtçe menü yok. Hastanelerde çalışanların Kürtçe öğrenmeleri gerekiyor. Kürtçenin önündeki engellerin kaldırılması gerekiyor” diye konuştu.

 

'ENGENLLER KALDIRILMALI' 

 

Kürtçenin resmi dil olması gerektiğinin altını çizen gençlerden Samet Orhan, söz konusu talebin milyonlarca kişinin talebi olduğuna işaret etti. Orhan, "Kürtçeyi giderek kaybediyoruz ve bu çok acı verici bir durum. Herkes birbirleriyle Türkçe konuşuyor. Biz de Türkçe konuşmak zorunda kalıyoruz. Şu an Wan’da insanların büyük bir bölümü Türkçe konuşuyor. Böyle olunca Kürtçeyi kaybediyoruz. Bizler sadece ailemizden duyduklarımızı konuşuyoruz. Nasıl Türkçeyi her yerde görüyorsak, Kürtçeyi de her yerde görmeliyiz. Bu da ancak resmiyet ve engellerin kaldırılmasıyla mümkündür” diye konuştu. 

 

Kürtçe önündeki engellerin kaldırılması gerektiğini vurgulayan Berfin Karaman, şunları söyledi: "Eskiden Kürtçe üzerinde daha fazla baskı olmasına rağmen insanlar kendi aralarında Kürtçe konuşuyordu. Bugün baskı yok, ama sadece kendi aramızda konuşabiliyoruz. Hastanelerde, okullarda Türkçe konuşmak zorunda kalıyoruz. Kürtçe konuşmaya yeltensek bile cevap alamıyoruz. Kürtçe eğitim, Kürtçe tabelalar... Kısacası her yerde Kürtçe görmek istiyoruz. Kürtçenin resmi dil olmaması bize kültürümüzü kaybettiriyor. Ben bir Kürt gibi yaşamak istiyorum."

 

İsmail Yılmaz ise şunları söyledi: "Kendi dilimizde konuşmak ve dilimizi öğrenmek istiyoruz. Okula yeni başladığımızda Türkçe öğrettiler ama Kürtçeyi unutturdular. Şuan bile çocuklar Kürtçe bilmiyor ve Kürtçeden uzaklaşmaya başladılar. Ben elimden geldiğince müşterilerimle Kürtçe konuşmaya çalışıyorum. Kürtçeyi kaybetme eşiğindeyiz. Bu bizim için büyük bir kayıp. Ama bu süreç başarıya ulaşırsa büyük kazanımlar elde edebiliriz. Kurumlarda, özellikle hastanelerde Kürtçe konuşulmalı. Çünkü insanlar çok zorlanıyor. Kürtçe okullar, üniversiteler, dil okulları açılmalıdır."